مدل لجستیک امدادرسانی برای کاهش تلفات پس از زلزله در ابعاد بسیار بزرگ و واقعی

با نگاهی به حوادث طبیعی چند دهه ی اخیر به روشنی در می یابیم که بروز بلایای طبیعی موجب به وجود آوردن هزینه های مالی و انسانی سنگین برای دولت ها و جوامع می شود و روز به روز نگرانی ها را در این زمینه افزایش می دهد. یکی از اصلی ترین فعالیت هایی که در هر عملیات امدادرسانی صورت می پذیرد و تقریبا 80 درصد حجم کل فعالیت ها را شامل می شود، لجستیک است. لجستیک امدادرسانی که در چند سال اخیر مطرح شده است، می کوشد تا با استفاده از مدل های رایج در لجستیک تجاری و در نظر گرفتن شرایط خاص و ویژه ای همچون تقاضای نامشخص، دسترسی نداشتن به اطلاعات دقیق در شرایط پس از بحران، خراب شدن و از بین رفتن مسیرهای حمل و نقل شهری و برون شهری و محدود بودن زمان امدادرسانی در صورتی که حجم فعالیت ها و هماهنگی های مورد نیاز بسیار بالا و فشرده است، تا حد امکان تلفات انسانی را کاهش دهد. در این پژوهش یک مدل لجستیک امدادرسانی با رویکرد برنامه ریزی غیرخطی مختلط عدد صحیح (minlp) با در نظر گرفتن خرابی مسیرهای حمل و نقل شهری پس از وقوع زلزله، زمان استاندارد و بین المللی امدادرسانی و استفاده از داده های برخط حاصل شده از نظام اطلاعات مکانی (gis)، برای مکان یابی مراکز توزیع محلی کالاهای امدادی و همچنین مسیریابی وسایل حمل و نقل ارائه شده است. در طراحی مدل سعی شده است تا حد ممکن عوامل حیاتی دخیل در لجستیک امدادرسانی مورد توجه قرار گیرد. سپس مدل ارائه شده در مقیاس بزرگ و واقعی و با استفاده از داده های برگرفته از نظام اطلاعات مکانی، به صورت یک مطالعه ی موردی پیاده سازی شده و نتایج آن به صورت کامل ارائه شده است. برای حل این مدل در شرایط واقعی از روش جستجوی همسایگی متغیر که برای اولین بار برای یک مدل لجستیک امدادرسانی ارائه شده، بهره گرفته شده است.